Nederlandstalige Scratch- en roboticalessen voor basisschoolkinderen en brugklassers.
test
ROBOTICA, GAMES, ANIMATIES, KUNST EN MEER!
Leer op een leuke en creatieve manier programmeren met Scratch en Lego WeDo, de mBot, de BBC micro:bit en Makey Makey!
Op deze blog vind je lesmateriaal en workshopideeën van PinkyPepper, alias Martine Segers. Zij is ook in te huren voor het maken van lesmateriaal op maat en het geven van workshops in Den Haag en omgeving.
In januari 2020 start ik met cursussen en workshops in CulturA & Zo in de Dorpstraat in Nootdorp.
Zo'n vijf jaar verzorg ik al programmeer- en robotica-workshops. Tot nu toe deed ik dat altijd óf als vrijwilliger óf in opdracht van bijvoorbeeld een bso, een school, een bedrijf of een science club. Nu ga ik voor het eerst eigen workshops en cursussen verzorgen met een open inschrijving.
Je kunt je nu opgeven voor de eerste workshops en cursussen.
3 januari verzorg ik robotica-workshops voor kinderen, 14 januari start een serie van zes lessen Scratch en 12 en 26 januari kunnen kinderen hun eigen spel maken met de micro:bit, waarbij ze kunnen kiezen uit het maken van een zwaardgevechtspel, een houten flipperkastje of een zenuwspiraal met puntentelling, speakertje en led-lampjes.
Het is feestweek in CulturA & Zo van 11 tot en met 17 november. Ik verzorg woensdag 13 en zondag 17 november workshops met de micro:bit in 't Lab van
Bibliotheek Oostland.
Tijdens mijn workshops kunnen kinderen uitproberen en bekijken wat voor leuke dingen je kunt doen met de micro:bit. Ik neem ook een aantal van mijn houten spellen mee.
Combineer een schaarlift van grote ijsstokjes met de micro:bit en een servo-motortje, en je kunt een lange grijparm maken.
Op de voormalige basisschool van mijn dochter heb ik een aantal jaar geleden techniekmiddagen georganiseerd, waarbij de kinderen onder andere schaarliften van ijsstokjes maakten. Dat vonden de meesten ontzettend leuk. De "uitschuifarmen" zwaaiden altijd flink door de lucht.
Daar moest ik meteen aan denken toen ik op Twitter dit mooie idee voor een grijper zag:
Os enseñamos uno de los proyectos que harán nuestros alumnos de 3° a 5° de primaria en nuestra extraescolar #mundomakercm. Lo montarán, programarán y.. ¡se lo llevarán a casa!. ¡Ya os dijimos que este año nuestros alumnos se transformarán en INVENTORES!#DIY#microbitpic.twitter.com/qGffevfCoy
Het leek me erg leuk om beide ideetjes te combineren in een grijparm. In dit filmpje kun je het resultaat zien:
De schaarlift zit aan de bovenkant (vlak bij de grijper) met een boutje en een moertje vastgemaakt aan de lange lat eronder. Iets lager zit een stukje elastiek, op twee plekken vastgemaakt onder de kop van een splitpen.
Aan de onderste splitpen met elastiek zit ook een touwtje. Dat is verbonden met een servo-motortje. Als dit motortje draait, trekt het touwtje de schaarlift naar beneden waardoor de grijper dicht gaat.
Tegelijkertijd wordt het elastiekje uitgerekt. Dit zorgt ervoor dat de schaarlift weer omhoog gaat als het servo-motortje terugdraait.
De servomotor wordt aangestuurd door de micro:bit. Als je op de knopjes A of B drukt, gaat de servomotor omhoog of omlaag.
Helaas bleek er wel een extra batterijboxje nodig te zijn met vier AA-batterijen (drie zou ook wel werken denk ik) om de servo goed zijn werk te laten doen.
Robotjes maken van figuurzaaghout en wat latjes? Dat kan met de micro:bit en een motor driver board. Daarbij heb je veel vrijheid in wat je kunt maken.
Dure apparatuur, zoals een lasersnijder of 3D-printer, heb je niet nodig om je eigen robotje te maken. Met wat zagen, een hamer en een boor kom je al een heel eind. De basis is een stukje figuurzaaghout met tien gaatjes om de motoren mee vast te maken.
De robotjes zijn zo ontworpen dat bijna alles herbruikbaar is. De motortjes voor de wielen zitten vast met tiewraps en zijn dus ook weer makkelijk los te maken door de tiewrap door te knippen.
Het wieltje voor is van de mBot en zit vast met twee bouten. De achterwielen, ook van de mBot, zitten alleen maar vastgeklemd. Daar zit overigens een stukje fietsband om heen om meer grip te hebben bij het rijden.
Het motor driver board is vastgemaakt met splitpennen en dus ook weer makkelijk los te halen voor een ander project. De servomotortjes zitten wel met dubbelzijdig tape vast bij de meeste robotjes, maar ook dat is vrij makkelijk te verwijderen.
De kwal in onderstaand filmpje is door mijn dochter gemaakt, de vogel door een vriend van haar. De robot met het Lego-figuurtje en de vlinder en die met Scratch-kat heb ik zelf gemaakt.
Je kunt een tweede micro:bit gebruiken als controller. Als je de robot alleen wilt laten rijden, is de code vrij makkelijk. Als je tijdens het rijden ook de armen, vleugels endergelijke wil kunnen aansturen, wordt de code helaas wel vrij snel ingewikkeld.
Op Twitter kreeg ik een leuke reactie van Simon Walters. Hij heeft een blogpost geschreven over AniBots (samentrekking van animal en robots) die zowel meiden als jongens aanspreken. Onze robotjes vond hij daar een mooi voorbeeld van. Zijn blog (in het Engels) is hier te lezen: http://simplesi.net/anibot_blog/.
Robotjes gemaakt tijdens twee workshops
Begin 2020 verzorgde ik in Delft twee workshops waarin kinderen zelf hun robotje konden ontwerpen en maken. Dat leverde leuke robotjes op die je in onderstaand filmpje kunt zien:
Met RGB-LEDs in een infinity mirror en een micro:bit kun je een mooie lichtshow maken.
Vorig jaar kocht ik net na Kerst een infinity mirror in de uitverkoop bij het Kruidvat. Standaard zitten daar witte ledjes in. Ik heb ze vervangen door 38 programmeerbare RGB-ledjes.
Het resultaat is spectaculairder dan ik had verwacht, zoals te zien in onderstaand filmpje.
Een infinity mirror bestaat uit twee spiegels. De eerste, aan de voorkant, laat licht door én spiegelt het beeld dat erachter zit. De tweede spiegel is een normale spiegel die al het licht weerkaatst.
In de infinity mirror van het Kruidvat zat de achterste spiegel met lijm vast. Die was er met een mesje redelijk makkelijk uit te halen. Daarna zag je een LED-strip op de wand zitten. Die heb ik vervangen en daarna de spiegel weer teruggeplaatst.
Het idee om een programmeerbare infinity mirror te maken komt van Pauline Maas. Zij heeft er eentje gemaakt met een 3D-printer. Zie dit micro:bit 101-filmpje voor meer info.
Met hout kun je een eenvoudige houder maken voor de micro:bit én de batterij. Met splitpennen kun je deze houder vervolgens op van alles vastmaken.
Op de foto hierboven zie je een vlinder, een 'Halloween-pompoen' en een schildpad: alle drie gemaakt van karton van een mueslipak. Door de houten houder met micro:bit erop vast te zetten, kun je snel een geinige controller maken voor een spel in Scratch.
Voor de houder heb je slechts een paar stukjes hout nodig, twee elastiekjes, wat spijkers, vier splitpennen en een sticker om de spijkers mee af te dekken, zodat de micro:bit niet beschadigt als je die erop bevestigt. Let op dat je het elastiek er niet te strak omheen doet.
Dit is een leuke manier om de tiltsensor van de micro:bit te gebruiken. Die kan namelijk aan Scratch doorgeven hoe schuin de micro:bit hangt en in welke richting.
Die informatie gebruikt mijn Scratch-spel om de vlinder en de pompoen over het scherm te laten bewegen, zoals te zien in onderstaand filmpje. In dat filmpje kun je ook zien hoe ik de houder heb gemaakt.
De spellen die je in het filmpje ziet, kun je vinden op mijn Scratch-account @juf-Pinky:
Bij een eenvoudig spel waarbij je met een balletje een soort kegels moet omgooien, biedt de micro:bit veel leuke extra's .
In dit spel (zie foto) zijn de elektriciteitsdraden goed zichtbaar, waardoor goed is uit te leggen hoe het werkt. Als de "kegel" op het sponsje met aluminiumfolie valt, sluit de stroomkring, wat de micro:bit kan detecteren.
Ik heb twee versies gemaakt. De eerste zie je hieronder. Als er een kegel omgaat, gaan de kerstlampjes erboven branden. Via een radiosignaal laat ik het robotje Maqueen op hetzelfde moment een muziekje maken.
Deze versie is geprogrammeerd met Javascript Blocks en maakt gebruik van de Klip Halo van Kitroniks om extra pinnen te kunnen gebruiken voor de lampjes.
De tweede versie maakt gebruik van Scratch. Als er in het echt een kegel omgaat, gebeurt dat op het computerscherm ook. En als ze alle drie zijn omgegooid, volgt er een muziekje met een hoop ballonnen.
Mijn ervaring is dat voor jonge programmeurs de Scratch-versie iets makkelijker te maken en te begrijpen is. Maar het leuke van de micro:bit-versie is dat je die ergens neer kunt zetten tijdens een fancy fair of een ander feestje en dan zonder laptop prima werkt.
In onderstaand Engelstalige filmpje zie je meer over hoe mijn micro:bit-spellen werken en hoe het is gemaakt.
Hier vind je het Scratch-project dat je in het filmpje in actie ziet. Dat werkt alleen als het aangesloten is op een micro:bit.
Met dank aan John Lynch (@mittensbrother op Twitter en Scratch) voor de inspiratie. Een spel van hem bracht me op het idee dit spel te maken.
Als je vragen hebt over dit project, stel ze gerust. Ik ben bereikbaar via PinkyPepper.Scratch@gmail.com.
Vrijdagavond 21 juni heb ik op de Haagse school De Populier een deel van mijn micro:bit-spellen gedemonstreerd tijdens de themaconferentie Maakonderwijs. Was erg leuk om te doen.
Ik nam mee... een toverstaf, een 🐢schildpad met een micro:bit op zijn rug, een gaspedaal en stuur 🚀, een werpspel, een reactiespel, een helm en nog veel meer.⬇️
Allemaal om te laten zien wat er mogelijk is met de microbit en 🐱Scratch!
Voor de Maakconferentie van de Lucas Academie waren zo'n zeventig mensen uit heel Nederland naar Den Haag gekomen om ervaringen uit te wisselen. Erg inspirerend.
<
Dank aan Per-Ivar Kloen en Arjan van der Meij van De Populier voor de organisatie.
Een controller waarmee je met zijn vieren een Scratch-spel kunt spelen. Die kun je maken met een micro:bit, een houten schildpad en wat touwtjes.
Mijn micro:bit-schilpad eet Scratch-taco's... Als vier mensen elk een touwtje vastpakken, kun je de micro:bit bovenop de rug van schildpad naar links, rechts, boven en onder laten kantelen.
Goede samenwerking is daarbij belangrijk. Anders lukt het niet om de schildpad de goede kant op te laten bewegen op het computerscherm.
De tiltsensor van de micro:bit "voelt" hoe hij is gekanteld en geeft de stand van de micro:bit door aan het Scratch-spel. En zo kun je in mijn spel de schildpad taco's laten eten.
Zelf gas- en rempedalen maken voor een (space) race game in Scratch in niet zo ingewikkeld. Het "geheime" ingrediënt: schuursponsjes.
Eerder maakte ik al een gaspedaal met karton, heel dun hout en tape, dit keer heb ik dik hout (gratis gekregen als resthout bij een doe-het-zelf-zaak) gebruikt. Voordeel daarvan is dat je er scharnieren in kunt schroeven, wat het duurzaam maakt (lees: waardoor het minder snel stuk gaat).
Bovendien is het hout zo zwaar dat je het gaspedaal aan de voorkant niet dicht hoeft te maken. Het leuke daarvan is dat je eenvoudig aan kinderen kunt uitleggen hoe het werkt door het voetpedaal "open te klappen".
Het gaspedaal is aan te sluiten op een computerspelletje gemaakt in Scratch via Makey Makey of de micro:bit. Beide kunnen "meten" of er een stroomkring gesloten wordt. Dat gebeurt als je op het voetpedaal drukt.
In deze video kun je stap voor stap zien hoe je zulke voetpedalen kunt maken.
